മഴ

മഴ

ചിൽ ചിൽ നാദത്തിൽ താളം ചവിട്ടിയ പുൽചെടികൾ....
കാൽ ചിലങ്ക കെട്ടിയാടിയ കിളികൾ...
മരച്ചില്ലയിൽ നിന്നും ഊഴ്ന്ന് വീണ ഇലകൾ ...
നനഞ്ഞ മാറിടത്തിൽ ഇറ്റുവീണ മഴ തുള്ളികൾ...
മണ്ണിനെ ചുംബിച്ച പ്രകൃതി തൻ ആനന്ദ കണ്ണീർ...
ചിൽ ചിൽ നാദത്തിൽ താളം ചവിട്ടിയ പുൽചെടികൾ...
കാൽ ചിലങ്ക കെട്ടിയാടിയ കിളികൾ...
മരച്ചില്ലയിൽ നിന്നും ഊഴ്ന്ന് വീണ ഇലകൾ...
നനഞ്ഞ മറിടത്തിൽ ഇറ്റുവീണ മഴത്തുള്ളികൾ...
മണ്ണിനെ ചുംബിച്ച പ്രകൃതി തൻ ആനന്ദ കണ്ണീർ...
കാലം ആശിച്ച മഴയേ കണ്ടാസ്വദിച്ച വേനൽ തുമ്പികൾ...
ചിറകൊടിഞ്ഞു ജീവൻ വെടിഞ്ഞു നാടിനും മണ്ണിനും നനവ് നല്കി...
പെയ്യുന്ന മഴയേ തടുക്കാൻ തീർത്ത കവചങ്ങൾ നാടിനെ വരൾച്ചയിലാഴ്ത്തി...
എല്ലാം ചെയ്തിട്ടും പെയ്യാത്ത മഴക്കായ് കരയുന്ന വിഡ്ഢികൾ...
പൊഴിയുന്ന ഇലകളിൽ ഇറ്റുവീണ മഴത്തുള്ളികൾ കൂട്ടിയ്ക്കണക്കാൻ നെട്ടോട്ടമോടി...
ഇനിയും അണയാത്ത വരൾച്ചയിൽ പ്രകൃതിയും ഉണങ്ങി വരണ്ടു...
നാളേക്കു വേണ്ടി കരുതാൻ വെച്ചു നീട്ടിയ പുൽതകിടുകൾ ഓരോന്നായി കൊഴിഞ്ഞു വീണു...
മണ്ണിൽ ചിൽ ചിൽ നാദത്തിൽ താളം ചവിട്ടിയ പുൽകൊടികൾ ഓർമ്മയിൽ മറഞ്ഞു പോയി...
നാളേക്ക് കാണാൻ തേച്ചുമിനുക്കിയ കെട്ടിടങ്ങൾ മാത്രമായ്...
കരയുന്ന മണ്ണിനെ തേച്ചുമിനുക്കി കൂടിലടച്ചു നമ്മൾ...